کد مطلب:77771 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104

نامه 048-به معاویه











و من كتاب له علیه السلام

الی معاویه

یعنی و از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است به سوی معاویه.

«و ان البغی و الزور یوبقان المرء فی دینه و دنیاه و یبدیان خلله عند من یعیبه و قد علمت انك غیر مدرك ما قضی فواته و قد رام اقوام امرا بغیر الحق، فتاولوا علی الله فاكذبهم، فاحذر یوما یغتبط فیه من احمد عاقبه عمله و یندم من امكن الشیطان من قیاده، فلم یجاذبه. و قد دعوتنا الی حكم القرآن و لست من اهله و لسنا ایاك اجبنا، ولكن اجبنا القرآن الی حكمه. و السلام.»

یعنی و به تحقیق كه ظلم كردن و دروغ گفتن هلاك می گردانند مرد را در دین او و دنیای او و اظهار می كنند فساد امر او را در نزد كسی كه می جوید عیب او را و به تحقیق می دانی تو كه نخواهی رسید به آن چیزی كه حكم شده است از جانب خدا به فوت شدن او كه خون عثمان باشد. و به تحقیق كه قصد كردند جماعتی كه اصحاب جمل باشند امری را كه خلافت باشد. پس تاویل كردند بر نافرمانی خلیفه ی خدا به تاویل طلب خون عثمان، پس تكذیب كرد خدا ایشان را به سبب مغلوب و مقهور كردن ایشان. پس بترس روزی را كه غبطه برده شود در آن روز كسی كه یافته است محمود و پسندیده عاقبت كار خود را و نادم و پشیمان است كسی كه مسلط ساخته است شیطان را بر كشیدن او به سوی خود، پس نتواند كه منازعه كند با او.

به تحقیق كه خواندی تو ما را به سوی حكم كردن قرآن و حال آنكه تو نیستی از اهل قرآن و نیستیم ما كه اجابت كنیم بر او (تو را)، لكن اجابت كردیم قرآن را به سوی حكم كردن آن. والسلام.

[صفحه 1131]


صفحه 1131.